و کسی که لغزش هایش فراوان شودحیا وشرمش کم گردد
و کسی که حیا ئش کم گردد حالت خودداریش از گناه کاهش یابد
و کسی که خودداریش از گناه کاهشیابددلش بمیرد
و کسی که دلش بمیردبهدوزخ رود وآتش بگیرد
و کسی که بداند گفتارش عملی از اعمال اوست (و باید جوابگوی آثار و پیامدهای آن باشد) جز در موارد ضروری کم حرف خواهد بود.
منبع: نهج البلاغه حکمت 349