آتشی سوزان!
از جمله تناقضات رهبر بهائیان این است که وی در لوح احمد به پیروانش دستور می دهد که نسبت به هر کسی که حسینعلی نوری را به عنوان رهبر این فذقه نوظهور نپذریفته با او مخالفت کرده و با آنها همانند آتشی سوزنده باشند.
حسینعلی بهاء در کتاب ادعیه حضرت محبوب صفحه 196 سطر 9 به احمد که از مریدان وی می باشد چنین می نویسد: « کن کشعلة النار لأعدائی و کوثر البقاء لأحبائی ». یعنی باش تو مانند شعله آتش برای دشمنان من و کوثر بقا باش نسبت به دوستان من.
بهائیت از طرفی درتعالیم خود از الفت و محبت دم می زنند و از این طرف با آنهائی که حسینعلی نوری را بعنوان پیامبر قبول نکردند نه تنها با آنها مخالفت کنید بلکه مثل آتشی که همه چیز را از بین می برد، تمام مخالفین بهاء را نابود کنید. این است شعار حسینعلی که عاشروا مع الادیان بالروح والریحان. می بینید که آنها در شعار دادن گوی سبقت را از دیگران ربوده اند اما در عمل اولین ناقضین شعارهای خود بشمار می روند.
پاسخ اجمالی : اکثریت ، نشانه حقانیت نمیباشد و قرآن مجید غالباً اکثریت ها را نکوهش نموده و به ستایش از برخی اقلیتها می پردازد 
![[تصویر: 14666_370.jpg]](http://www.parsine.com/files/fa/news/1388/12/19/14666_370.jpg)
در میان بنی اسرائیل عابدی بود. وی را گفتند:« فلان جا درختی است و قومی آن را می پرستند» عابد خشمگین شد، برخاست و تبر بر دوش نهاد تا آن درخت را برکند. ابلیس به صورت پیری ظاهر الصلاح، بر مسیر او مجسم شد، و گفت:« ای عابد، برگرد و به عبادت خود مشغول باش!» عابد گفت:« نه، بریدن درخت اولویت دارد» مشاجره بالا گرفت و درگیر شدند.
عابد بر ابلیس غالب آمد و وی را بر زمین کوفت و بر سینه اش نشست. ابلیس در این میان گفت:
«دست بدار تا سخنی بگویم، تو که پیامبر نیستی و خدا بر این کار تو را مامور ننموده است، به خانه برگرد، تا هر روز دو دینار زیر بالش تو نهم؛ با یکی معاش کن و دیگری را انفاق نما و این بهتر و صوابتر از کندن آن درخت است»؛ عابد با خود گفت :« راست می گوید، یکی از آن به صدقه دهم و آن دیگر هم به معاش صرف کنم» و برگشت.
بامداد دیگر روز، دو دینار دید و بر گرفت. روز دوم دو دینار دید و برگرفت. روز سوم هیچ نبود. خشمگین شد و تبر برگرفت. باز در همان نقطه، ابلیس پیش آمد و گفت:«کجا؟» عابد گفت:«تا آن درخت برکنم»؛ گفت«دروغ است، به خدا هرگز نتوانی کند» در جنگ آمدند. ابلیس عابد را بیفکند چون گنجشکی در دست! عابد گفت: « دست بدار تا برگردم. اما بگو چرا بار اول بر تو پیروز آمدم و اینک، در چنگ تو حقیر شدم؟»
ابلیس گفت:« آن وقت تو برای خدا خشمگین بودی و خدا مرا مسخر تو کرد، که هرکس کار برای خدا کند، مرا بر او غلبه نباشد؛ ولی این بار برای دنیا و دینار خشمگین شدی، پس مغلوب من گشتی»
بهاییت