از امیرالمومنین علی(ع) پیروی کنیم :
ممکن است بعضی بگویند معرفت و مقام یقین امیرالمومنین کجا و ما کجا، ما که دوریم چگونه مانند آن حضرت از عظمت و عذاب الهی ترسناک و به رحمت او امید وار باشیم؟ بلی چنین است لیکن طفل کوچکی که هنوز افعی را نشناخته و اگر تنها باشد ممکن است فریب رنگ و نرمی پوستش را بخورد و دست در دهانش کرده خود را هلاک سازد اگر همراه پدرش باشد و ببیند پدرش از دیدن افعی مضطرب و لرزان گردیده و فرار را بر قرار اختیار نموده قطعاً بچه هم می فهمد که خطر بزرگی است او هم قهراً لرزان و گریان رو به فرار می گذارد.
ای کسی که خبر از سختی عذاب الهی و شدّت حاجت خود به رحمت او نداری مگر نه علی (ع) را پدر روحانی و مقتدای حقیقی خود می دانی و خود را مربوط و متصل به ولایت او می خوانی چرا از قلق ( بی آرامی ) و اضطراب آقا از یاد قیامت وسختی عذاب آخرت مضطرب نمی شوی؟ چرا از سعی آن حضرت در تحصیل توشه ی سفر آخرت به فکر خود نمی افتی و جدّیت نمی نمایی که فردا گدا وارد محشر نشوی سعی در اعمال نیک نمی کنی.