« آنـان كـه عـرش را حـمـل مـى كـنند و آنان كه پيرامون عرشهستند پروردگار خود را حمد و تـسـبـيـح مـى گـويند و به او ايمان دارند و براىكسانى كه ايمان آورده اند استغفار مى كنند كه اى پروردگار ما سعه رحمت و علم تو همهچيز را فرا گرفته پس كسانى را كه توبه كردند و راه تو را پيروى نمودند بيامرز و ازعذاب جهنم حفظ فرما.» سوره مومن(غافر) آیه 7
دو نكتهكه از دعاى ملائكه استفاده مى شود
و ازايـن آيـه كـه مـشـتـمـل بـر دعـاى مـلائكه و درخواست ايشان براى مؤ منين است دونكته استفاده مى شود:
اول ، رعـايـت ادبـى اسـت كـه مـلائكـه در دعـاى خـودكـرده انـد و قـبـل از درخـواسـت حـاجـت ، خـداى عـزيـز را حمد و ثنا گفته اند وعلاوه بر اين ، از اسماى حسناى او اسمايى را كه مناسب با درخواستشان بوده شفيع قرارداده اند.دوم ايـنكه ، درخواست آمرزش را قبل از درخواست بهشت كرده اند و اينمعنا يعنى ذكر آمرزش قـبـل از ذكـر بـهـشـت، در كـلام خـداى تـعالى هر جا كه با همآمده اند مكرر آمده . و همين هم با عـقـل مـوافـق اسـت ، بـراى ايـنـكـه بـه دسـتآمـدن اسـتـعـداد بـراى درك هـر نـعـمـتـى ، بـا زوال [از بین رفتن] موانع تامين مى شود، يعنىاول بايد موانع برطرف گردد، بعد نعمت به دست آيد.
منبع:تفسير الميزان جلد 17 - علامه طباطباييرحمه الله عليه
تفسیر موضوعی قران