عمومی

اثر عزاداری حسینی

دکتر اسماعیل مُجاب «دندانساز»، عجایبی از ایّام مجاورت در هندوستان که مشاهده کرده بود نقل می کرد، می گفت: عده ای از بازرگانان هندو «بت پرست» بودند ولی به امام حسین^(ع) علاقه مندند و برای برکت مالشان، هر ساله مقداری از سود کار خود را در راه آن حضرت صرف می کنند، بعضی از آن ها روز عاشورا به همراه شیعیان شربت درست کرده و به عزاداری می پرداختند یکی از آنان عادت داشت که همراه با سینه زنان حرکت کند و سینه بزند.

چون این فرد و مرد، بنا به رسم های مذهبی خودشان بدنش را با آتش سوزانیدند تا تمام بدنش خاکستر شد جز دست راستش و قطعه ای از سینه اش.

بستگانش آن دو قطعه را آوردند. نزد قبرستان شیعیان و گفتند این دو عضو راجع به حسین^(ع) شماست.

پس جماعتی از هندو ها  هر ساله شبهای عاشورا در آتش می روند و نمی سوزند و این مطلب مشهور و مسلّم است.

منبع: داستان های شگفت: آیت الله دستغیب