خورشيد از مشرق سرزمين ني و نفت و نخل طلوع  مي كند و در جغرافياي انسانيِ استوايِ عشق ، مرز مردي و نامردي در بلد سبز ايثار رقم مي خورد.

اينجا همه عشق در برابر ناپاكي و تيره گي ايستاد . اينجا نخلها عاشقانه شهيد شدند تا شهد آزادگي كام عدالت جويان را حلاوت بخشد. 

اينجا ديار مردان قبيله آفتاب است، سرزمين مردمان ايل عشق كه در هنگامه خوف و خطر «عشق» را تنها نگذاشتند و پاي بر پايمردي فشردند تا خيال واهي آناني كه «قصد تغيير نقشه خوش رنگ خوزستان » را داشتند به تباهي كشانده شود.

مرداني از جنس حرير و آئينه، از جنس نور و زمزم كه صبحگاهان با يك جرعه «كوثر» سر بر افلاك مي سائيدند و شبها در نازكاي زندگي در سجده اشك خويش غوطه ميخورند. عاشقاني صادق كه با يك نگاه عارف مهربان جماران خانه اي از خيمه عشق در طلائيه ساختند و چادري از جنس محبت و مقاومت در شلمچه برپا نمودند تا بمانند براي تاريخ ترك خورده... .

« از آن همه ديروز » صبوري و ايستادگي مردان و زنان خوزستان خونرنگ ، ايران اسلامي آباد شد و بهار سازندگي رونق گرفت و به راستي كه «هستي» امروز ما مديون سرخ پيشگان سبز سيرت است كه با پيشاني بند «يا زهرا (س)» دستان خود را به آسمان هديه دادند تا هيچ قدرتي بر اين ملت و كشور «دست درازي» نكند و پاهاي خود را نثار قدوم مولاي خويش نمودند تا چكمه پوشان بي غيرت پاي بر خاك مقدس زرستان  ايران اسلامي نگذارند.

امروز شهيدستان خوزستان بر سنگفرش سرخ لاله هايي استوار است كه در هشت قصل عاشقي جز بهار فصلي ديگر نگشودند و در برگ برگ كتاب تنومند تاريخ نمناك اين ديار جزء صفحات مقاومت تورق نكردند، وارستگاني چون دقايقي، علم الهدي، بقايي، جهان آرا، هاشمي، حكيم و هزاران نيلوفر آبرو كه در دشت خوزستان آراميده اند.

پاسداشت ياد و راه لاله هاي خونرنگ و ناز اين ديار در پرتو دلدادگي به نگاه محبت آميز ولايت و نگهباني از حريم آلاله هاي انسانيت و سجده بر شوريدگي و عشقبازي آنان در چله نشيني حضرت دوست است. ياد سبز ستارگان بي افول ، شهيدان والامقام و بلند مرتبه خوزستانِ شقايق خيز در دلهايمان پايدار باد.